- manevî
- (A.)[ یﻮﻨﻌﻡ ]1. anlam ile ilgili.2. ruh ile ilgili.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
manevi — sf., Ar. maˁnevī Görülmeyen, duyularla sezilebilen, soyut, ruhani, tinsel, maddi karşıtı Birleşik Sözler manevi evlat manevi ilim manevi tazminat manevi zarar … Çağatay Osmanlı Sözlük
Manevi Jihad — Manevi Jihad, (pronounced /dʒɪˈhɑːd/; Arabic: جهاد [dʒiˈhæːd]), or Jihad of the Word, is a Turkish term used to describe, man s struggle to convey the Truth. Manevi, an Islamic term was first coined in conjunction with the word Jihad by Said… … Wikipedia
manevi zarar — is. Manevi yönden uğranılan kayıp … Çağatay Osmanlı Sözlük
MANEVÎ — (Ma nevi) Mânaya âit. Maddî olmayan. Mücerred. Ruhani … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEVCUD-U MANEVÎ — Mânevi varlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
manevi evlat — is., dı, huk. Bir kişinin kanunlara göre evlat edindiği kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
manevi ilim — is., lmi, top. b. Anlayış yöntemini esas alan bilim dalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
manevi tazminat — is., huk. Tazminat davası … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞAHS-I MANEVÎ — Bir şahıs olmayıp kendisine bir şahıs gibi muamele yapılan şirket, cemaat, cemiyet gibi ortaklıklar. Belli bir kişi olmayıp bir cemaatten meydana gelen manevî şahıs. * Bir topluluğun taşıdığı manevî kuvvet ve meziyetler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CİHAD-I MANEVÎ — İlim, fikir, istiğfar gibi manevi unsurlarla din düşmanlarına karşı koymak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük